OPIS TECHNOLOGII PALE CFA
Pale CFA to pale formowane z zastosowaniem świdra ciągłego. Schemat etapów wykonywania pali CFA został przedstawiony na poniższym rysunku.
Rysunek 1 Schemat wykonywania pali CFA
Podczas trwania etapu a) , b) oraz c) następuje wwiercenie w grunt ciągłego świdra ślimakowego na pełną długość pala. W trakcie pogrążania świdra grunt jest częściowo rozpychany na boki, a częściowo wynoszony na powierzchnię ziemi w postaci urobku.
W etapie d) oraz e) przez przewód rdzeniowy znajdujący się w centralnej części świdra jest pompowany beton pod ciśnieniem 200-400 kPa, który powinien zrównoważyć parcie gruntu, oraz ciśnienie wody gruntowej. Odpowiednio dobrana mieszanka betonowa zapewnia całkowite wypełnienie przestrzeni pod świdrem. Następnie w czasie trwania etapów f)
oraz g) w świeżą mieszankę wprowadza się zbrojenie w postaci kosza zbrojeniowego
za pomocą urządzenia wibracyjnego. Całość procesu podlega kontroli kierownika robót,
a do każdego utworzonego pala należy sporządzić metrykę. Formowanie trzonu kolumny należy sporządzić z pewnym naddatkiem betonu, który po związaniu się mieszanki betonowej zostaje skuty do odpowiedniej rzędnej.
ZASTOSOWANIE
Pale CFA można stosować w gruntach różnego rodzaju. Technologia formowania pali CFA sprawdza się szczególnie w gruntach niespoistych – zagęszczonych piaskach oraz
w gruntach spoistych – półzwartych glinach.
Technologię tę stosuje się głównie w przypadku posadowienia o średniej długości pali przy jednocześnie dużej ich ilości. Wówczas wszelkie zalety tej technologii są w pełni wykorzystane. Pale CFA znajdują zatem zastosowanie w przypadku posadowienia obiektów wielkopowierzchniowych, liniowych przy dużym zagęszczeniu pali.
W zależności od przypadających obciążeń tj. budynki kubaturowe, obiekty inżynierskie, hydrotechniczne oraz przemysłowe dobiera się odpowiednią:
- Średnicę; stosując świdry 400 mm do 1000 mm
- Długość; maksymalnie 24,0 m (głównie z uwagi na gabaryty stosowanych palownic oraz ograniczenia technologiczne)
- Średnicę przewodu rdzeniowego: od 70 do 150 mm
ZALETY
- Zwiększenie nośności – uwzględniając sposób pogrążania świdra podczas wykonywania pali CFA oraz ciśnieniowe podawanie mieszanki betonowej, można odnotować zwiększenie nośności na pobocznicy pali,
- Możliwość szybkiej realizacji,
- Przyjazność środowisku – technologia ta jest wolna od wibracji oraz hałasu, dlatego też znajduje swoje zastosowanie w sąsiedztwie istniejących obiektów budowlanych i inżynierskich
(WIEDZA ORAZ DOŚWIADCZENIE)
W przypadku formowania świdrem ciągłym bardzo ważna jest prawidłowa technologia wykonania pali oraz wiedza i doświadczenie projektantów i załogi wykonującej pale. Szczególnie istotnym czynnikiem jest zachowanie właściwych rygorów technologicznych w przypadku pali wykonywanych w gruncie niespoistym, a szczególnie piaszczystym, co dotyczy fazy wiercenia oraz betonowania. Podczas fazy wiercenia prędkość pionowa świdra jest zazwyczaj mniejsza niż iloczyn prędkości obrotowej i skoku ślimaka co powoduje transport gruntu za pomocą świdra ślimakowego oraz jego rozluźnienie. Wiedza oraz doświadczenie załogi wykonującej pale jest bardzo ważne gdyż należy uniknąć rozluźnienia gruntu oraz otrzymać wymaganą głębokości wiercenia poprzez zminimalizowanie liczby obrotów świdra ślimakowego, co za tym idzie zmniejszenie ilości gruntu transportowanego do góry. Taki stan powoduje że ścianki gruntu otaczającego pal są w równowadze oraz nie powodują przewężeń trzonu pala. Następnym istotnym czynnikiem jest uniknięcie rozluźnienia gruntu podczas formowania przy podstawie pala , jednym ze sposobów rozwiązania tego problemu jest dowiercanie już w czasie podawania mieszanki betonowej. W trakcie betonowania należy dobrać odpowiednie ciśnienie mieszanki aby było ono wyższe niż łączne parcie gruntu i wody.
